Skip to content Skip to footer

Διαδρομές: Στυμφαλία-Φενεός ο σύνδεσμος μυθολογίας και ιστορίας

Διαδρομές: Στυμφαλία-Φενεός ο σύνδεσμος μυθολογίας και ιστορίας

Share on facebook
Share on twitter
Share on email

Διαδρομές: Στυμφαλία-Φενεός ο σύνδεσμος μυθολογίας και ιστορίας

Για να φτάσεις στην Στυμφαλία μπορείς να ξεκινήσεις από τη Νεμέα ή από το Κιάτο. Η Στυμφαλία αποτελεί τον σύνδεσμο ανάμεσα σε χώρους μυθολογικής φαντασίας και ιστορικής πραγματικότητας.

Σικυώνα, Νεμέα, Φενεός, Ναύπλιο αλλά και Αρχαία Ολυμπία, παλλόμενοι ζωντανοί ιστοί της μητρικής ελληνικότητας, ενώνονται και συναντώνται σ’ αυτό το σημείο αναφοράς, γεμάτο από θεϊκές παρουσίες και ανθρωπογενή χαρακτηριστικά που δεν αλλοιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, όπως όλοι οι τόποι δύναμης και λατρείας.

Τους χειμωνιάτικους μήνες το τοπίο γίνεται μυστηριακά αινιγματικό.

Η γοητεία της λίμνης οφείλεται στη διττή της υπόσταση: Ένα μυστηριώδες παρελθόν που βασίζεται στο μύθο και τη φαντασία κι έναν ζωντανό οργανισμό, έναν σπάνιο υδροβιότοπο που συνεχίζει να δίνει εικόνες ομορφιάς και ζωής, εμπλουτίζοντας το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της.

Ενώ περιβάλλεται από χωριά, κρατά αυτή την ιδιαίτερη αρχοντική μοναχικότητα, που την ξεχωρίζει από το υπόλοιπο τοπίο, με μια παρουσία πλούσια σε υλικό ιστορίας, φαντασίας και πραγματικότητας.

Σ’ αυτόν τον μυστηριακό υδροβιότοπο ο χρόνος χάνεται και μένει ο γενεσιουργός ήχος των νερών της αρχαίας κρήνης που αναβλύζουν από τις αρχαίες κολόνες, που καταποντίζονται στις καταβόθρες, που γίνονται μικροί χείμαρροι, που προστατεύουν και ξεκουράζουν τ’ αποδημητικά πουλιά χωρίς το φόβο της επίθεσης από τις Στυμφαλίδες Όρνιθες.

Είναι η μόνη ορεινή υδάτινη πολιτεία στην Πελοπόννησο με την αρχαία πόλη και ακρόπολη στο λόφο της. Τριγύρω της βουνά, νότια ο Ολίγυρτος και δυτικά ο τόπος γέννησης του φτερωτού Ερμή, το όρος Κυλλήνη.

Σκαρφαλωμένος ανάμεσα στις πλαγιές της Κυλλήνης, του Απέλλαυρου και του Ολίγυρτου, ο Δήμος Στυμφαλίας, μαζί με τα χωριά του Καστανιά (με τους οικισμούς Καρτέρι, Μικρό Μαχαλά και Καστανιά), Λαύκα, Δροσοπηγή, Στυμφαλία (με τους οικισμούς Στυμφαλία, Κιόνια και Μάτσιζα), Κυλλήνη, Καλλιάνους, Ψάρι, Ασπρόκαμπο, Κεφαλάρι και Καίσαρι, εκπέμπει αίγλη, αρχοντιά και ομορφιά, ξυπνώντας μνήμες, αλλά και συναισθήματα ευφορίας στον περιηγητή.

Κάθε χωριό έχει μοναδικότητα και όλα μαζί ενώνονται σε μια πλούσια προσφορά της ιστορίας και της φύσης που απλόχερα προσφέρεται, μέσα από ένα αυτόχθονο περιβάλλον που κρατά την αυθεντική του ταυτότητα.

Η ιστορία της Στυμφαλίας, που δανείστηκε το όνομά της από το μυθικό ήρωα Στύμφαλο (ή Στύμφηλο), τον πρώτο οικιστή της περιοχής, χάνεται στα βάθη των αιώνων και αποτελεί ιερό χώρο στις σελίδες της ελληνικής γης.

Η Στυμφαλία είναι ζωσμένη από μύθους και θρύλους: στους πυκνούς καλαμιώνες που ακόμα και σήμερα σκεπάζουν τις όχθες της λίμνης, ο μυθικός ήρωας-λυτρωτής Ηρακλής πραγματοποίησε τον πέμπτο άθλο του: με τα τόξα και τα δηλητηριώδη βέλη του εξόντωσε τις Στυμφαλίδες όρνιθες που λυμαίνονταν τον τόπο, αυτά τα παράξενα και φοβερά πουλιά με τις χάλκινες φτερούγες, που κούρνιαζαν μέσα στα έλη και όταν ξεσηκώνονταν σκορπούσαν την καταστροφή.

Ο τάφος του βασιλιά Αίπυτου, αδελφού του Στύμφαλου, κρατά μέχρι και σήμερα ζωντανό το μεγαλύτερο θρύλο της περιοχής: λάτρης του κυνηγιού, ο βασιλιάς πέθανε από το δάγκωμα φιδιού και θάφτηκε με πολλές τιμές και άφθονα πλούτη σε μια περιοχή του Γεροντίου όρους, η οποία αναζητάται ακόμα και σήμερα από αρχαιολόγους.

Καίσαρι

Πρώτο χωριό το Καίσαρι, στολίδι του υπέροχου κάμπου. Στο χωριό δεσπόζει η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, ενώ σε λόφο κοντά στο χωριό διακρίνεται ένας μεσαιωνικός κυκλικός πύργος με το τουρκικό όνομα Γουλάς, χτισμένος πιθανόν από υλικό αρχαίου ναού της ελληνιστικής εποχής που υπήρχε εκεί, προσφέροντας απλόχερα μία πανοραμική θέα του κάμπου. Άξιο επίσκεψης είναι και το μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, απέναντι από το χωριό.

Κεφαλάρι

Επόμενος σταθμός του οδοιπορικού το Κεφαλάρι, ένα χωριό μοναχικό, χτισμένο αμφιθεατρικά στις ανατολικές παρυφές της Ζήρειας. Το τεράστιο πλατάνι, που στέκει ολόρθο εδώ και τρεις αιώνες και σκεπάζει τη μικρή πλατεία του χωριού έχει τη δική του ιστορία, γραμμένη σε μια πινακιδούλα καρφωμένη πάνω του και συνεχίζει να δροσίζει ακόμα και σήμερα με την πανώρια παρουσία του κάθε ανθρώπινη ψυχή. Από τον γερο-πλάτανο ξεκινάει περιβαλλοντικό μονοπάτι που οδηγεί σε ένα πλούσιο ελατόφυτο δάσος. Μέσα στο χωριό ξεχωρίζει το παλιό πέτρινο Δημοτικό Σχολείο, χτισμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Το Κεφαλάρι οφείλει το όνομά του στην πηγή που προσφέρει τα γάργαρα νερά της στο μικρό ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, που είναι χτισμένο κοντά της. Τα κρυστάλλινα νερά της πηγής, που ξεδιψούσαν τον Μακρυγιάννη, συνεχίζουν την ατέλειωτη ροή τους στις επόμενες γενιές!

Ο οδοιπόρος και ο προσκυνητής θα ξεδιψάσουν από τα καθάρια νερά της και ύστερα, μαγεμένοι θα απολαύσουν την υπέροχη θέα που απλώνεται μπροστά τους.

Ασπρόκαμπος

Διασχίζοντας τον κάμπο, προς την πλευρά της Νεμέας, φανερώνεται ένα απλό όμορφο χωριό, με το λόφο Γαβριά να ορθώνεται ασάλευτος και επιβλητικός πάνω από το χωριό. Ο λόφος έχει υπέροχη θέα από τα δύο μεσαιωνικά φρούριά του, που ατενίζουν τα χωριά του Δήμου Νεμέας, την περιοχή της Σκοτεινής και της Κανδήλας και την υπέροχη κοιλάδα της Στυμφαλίας.

Ψάρι

Επόμενος σταθμός του οδοιπορικού το χωριό Ψάρι, με τις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου του νεομάρτυρα, η κάρα του οποίου βρίσκεται στο Μεγάλο Μετέωρο, της Κοίμησης της Θεοτόκου και του Αγίου Γεωργίου, χτισμένης το 19ο αιώνα, να δεσπόζουν αγέρωχες στο τοπίο του χωριού. Νοτιότερα βρίσκονται τα ερείπια της μονής των Αγίων Θεοδώρων, που ήταν ένα από τα αρχαιότερα και πλουσιότερα μοναστήρια, ενώ σε απόσταση 3 χλμ. βόρεια του Ψαρίου ορθώνεται το ερημοκλήσι της Αγίας Παρασκευής.

Το Ψάρι είναι ένας τόπος που προσφέρει σπάνιες στιγμές γαλήνης και αρμονίας, ενώ τα εκκλησάκια του μαγεύουν με την απέριττη ομορφιά τους και την ευλαβικότητα που εκπέμπουν.

Καλλιάνοι

Κατηφορίζοντας από το Ψάρι και ακολουθώντας μία μαγευτική διαδρομή που διασχίζει τον κάμπο, σε ένα καταπληκτικό τοπίο με ψηλά δέντρα, καλονοικοκυρεμένα χωράφια και με θέα στο βάθος τη λίμνη, συναντάται το χωριό των Καλλιάνων. Οι Καλλιάνοι είναι ένα χαρακτηριστικό χωριό της ορεινής Κορινθίας, με το αρχοντικό του Οικονομόπουλου, που σήμερα στεγάζει το Ειρηνοδικείο, να δεσπόζει στο κέντρο του. Σε απόσταση 20 λεπτών με τα πόδια από το χωριό, “κρυμμένο” μέσα σε μία χαράδρα βρίσκεται το επιβλητικό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, χτισμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η ομορφιά του τόπου, αυτόχθονη και ανέγγιχτη από τα σημάδια του χρόνου και εναρμονισμένη με την ιερή μοναχικότητα της μονής, προξενεί “Θείο Δέος”, ανυψώνοντας την ανθρώπινη συνείδηση προς το μεγαλείο της ευλαβικότητας.

Κυλλήνη(Μπούζι)

Από τους Καλλιάνους, ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί στο όρος Κυλλήνη, συναντάται το ομώνυμο ορεινό χωριό, με τους νερόμυλους και τη νεροτριβή του, εξαιρετικά δείγματα της παραδοσιακής ζωής των κατοίκων του. Αφού ο οδοιπόρος ξεδιψάσει με το παγωμένο νερό των πηγών μπορεί να συνεχίσει, ακολουθώντας μία εντυπωσιακή διαδρομή μέσα από ένα καταπληκτικό τοπίο κι ένα πλούσιο ελατόδασος, για να καταλήξει στο βουνό Ζήρεια, γενέτειρα του φτερωτού Ερμή και των Πλειάδων και λημέρι του Πάνα και των Νυμφών.

Στυμφαλία (Κιόνια- Μάτσιζα)

Βόρεια της λίμνης βρίσκεται το χωριό Στυμφαλία, χτισμένο μέσα σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον, περικυκλωμένο από πηγές με γάργαρα νερά. Από την παραλίμνια περιοχή της Στυμφαλίας ξεκινούν δύο περιβαλλοντικά μονοπάτια, δεξιά και αριστερά της λίμνης. Κάθε χρόνο, στα μέσα του Σεπτέμβρη, διεξάγεται στο χωριό μεγάλη εμποροπανήγυρη, που συγκεντρώνει κόσμο απ’ όλα τα μέρη της Κορινθίας.

Τα Κιόνια είναι ένας πέτρινος παραδοσιακός οικισμός της Στυμφαλίας, χτισμένος αμφιθεατρικά στις παρυφές του όρους Κυλλήνη. Κοντά στα Κιόνια βρίσκονται τα ερείπια της Αρχαίας Πόλης, που οι αρχαιολογικές σκαπάνες έφεραν στο φως το 1930. Κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας, με υλικά από το ναό της Αρτέμιδας, που τα ερείπιά του σώζονται κοντά στο χωριό, χτίστηκε τρίκλιτη βασιλική εκκλησία, που, παρ’ όλες τις φθορές της διατηρεί σήμερα ακέραια τμήματα.

Δροσοπηγή (Μπάσι)

Συνεχίζοντας στον επαρχιακό δρόμο, συναντάται στα δεξιά η Δροσοπηγή ή Μπάσι. Τόπος ιστορικών μνημείων, διατηρεί το αρχοντικό των Νοταράδων, έναν πύργο της Τουρκοκρατίας και δύο εξαιρετικού ενδιαφέροντος Ναούς, τη Μονή της Αγίας Τριάδας και την εκκλησία της Αγίας Κυριακής, ενώ οι δύο πέτρινες βρύσες μέσα στο χωριό περιμένουν να σε ξεδιψάσουν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το «μονοπάτι του Παυσανία», που ξεκινάει από τα Κιόνια, συνεχίζει στη Δροσοπηγή, περνάει βόρεια από το Καρτέρι και καταλήγει στην Καστανιά. Βαδίζεις στα χνάρια του Παυσανία, περνώντας από ένα υπέροχο τοπίο με πλούσια και ποικιλόμορφη βλάστηση.

Καρτέρι

Φτάνοντας στο Καρτέρι θα εντυπωσιαστείς από την πετρόχτιστη εκκλησία του Αγίου Ευσταθίου στο κέντρο του χωριού, αλλά και από την αμέριστη φιλοξενία των κατοίκων του. Πολύ κοντά στο χωριό, ενάμισι χιλιόμετρο περίπου, η φυσική ομορφιά της περιοχής προσφέρεται απλόχερα στην μεγάλη ρεματιά που σε προκαλεί να την ακολουθήσεις επιλέγοντας ένα από τα δύο περιβαλλοντικά μονοπάτια που την ακολουθούν δεξιά και αριστερά της. Μια διαδρομή στεφανωμένη από πηγές, που οδηγούν τη ρεματιά μέχρι τη Ζήρεια, μέσα από χρώματα και αρώματα της πλούσιας φύσης!

Λαύκα

Από το Καρτέρι αξίζει μία επίσκεψη στη Λαύκα, που εκτός από τη φυσική της ωραιότητα, στολίζεται με το ναό του Αγίου Αθανασίου στον οποίο δεσπόζει το τέμπλο, έργο του Λυκούργου. Το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού διαθέτει εξαιρετικά δείγματα λαϊκής τέχνης, με παλαιά οικιακά σκεύη και σπάνια αγροτικά εργαλεία. Στο κέντρο του χωριού ορθώνεται επιβλητικό το μνημείο των υπέρ πατρίδος πεσόντων, φιλοτεχνημένο από τον Λαυκιώτη γλύπτη Φάνη Σακελλαρίου.

Από τη Λαύκα ξεκινά ένα μονοπάτι που η ελατοσκεπασμένη διαδρομή του οδηγεί στο πανέμορφο ξωκλήσι της Αγίας Σωτήρος. Η πηγή με τα κρυστάλλινα νερά και ο περιβάλλων χώρος στο εκκλησάκι προσφέρουν τις ιδανικές συνθήκες αναψυχής. Για τους οδοιπόρους και τους περιπατητές, η Λαύκα αποτελεί την αφετηρία για διαδρομές στην επιβλητική οροσειρά Μαύρη Κορφή – Ολίγυρτο – Μαυροβούνι μέσα από ένα βατό δασικό δρόμο, κατάλληλο και για κάθε αυτοκίνητο!

Καστανιά

Χειμώνα καλοκαίρι, άλλοτε χιονισμένες και άλλοτε βαθυπράσινες, οι δασώδεις πλαγιές του Ολίγυρτου και του Γεροντίου όρους φαντάζουν “μαγικές εικόνες. Γνωστή στο πανελλήνιο και όχι μόνο, η Καστανιά αποτελεί ένα θέρετρο για κάθε επsοχή. Από το περίφημο «Ξενία» της έως και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, η φιλοξενία είναι αμέριστη και η διαμονή αξέχαστη. Η παραδοσιακή βρύση του Καλού σε υποδέχεται στην είσοδο του χωριού και ο ανδριάντας του οπλαρχηγού Παπά-Γιώργη Νίκα σε μεταφέρει στην εποχή της Τουρκοκρατίας, που το αρχιτεκτονικό εκκλησιαστικό της στίγμα προσδιορίζει ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, δίπλα στη Μητρόπολη.

Η πηγή Τρίκρηνα κοντά στο Ξενία πισωγυρίζει το χρόνο, τότε που οι Νύμφες έλουζαν τον μικρό θεό Ερμή στα κρυσταλλένια νερά της και του έδειχναν την μέχρι σήμερα απέραντη Μαγική Θέα του αλησμόνητου τοπίου της ωραιότητας της Καστανιάς.

Η κτηνοτροφία και η γεωργία είναι η οικονομική δύναμη της Στυμφαλίας. Η σουλτανίνα στα χαμηλότερα επίπεδα και το φρουτώδες άρωμα του Αγιωργίτικου, ιδιαίτερα στα υψίπεδα του Ασπρόκαμπου, συνθέτουν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αμπελουργική ζώνη.

Η Στυμφαλία παρουσιάζει ένα ονειρικό τοπίο, που ξεδιπλώνεται μέσα από το άκουσμα των πουλιών και τις εικόνες από τις απότομες δυνατές πλαγιές της Ζήρειας, υφαίνοντας ανά τους αιώνες τον ιστό του μεγάλου μύθου, της Ηράκλειας δύναμης, που κυριάρχησε στην εύφορη υγρή κοιλάδα.

118 είδη πουλιών ζουν προστατευμένα στις υγροτοπικές δασικές εκτάσεις, συμβάλλοντας στη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας της ευρύτερης περιοχής.

Άρρηκτα δεμένα με την ιστορία, την παράδοση και την ομορφιά τους, τα χωριά της Στυμφαλίας προσφέρονται για κάθε είδους εναλλακτικό τουρισμό. Τοποθεσίες μαγικές, μυστηριακές, γεμάτες άγρια ομορφιά, που αιχμαλωτίζουν τις αισθήσεις και ανυψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση προς τον Υπερβατικό “Θείο” χώρο τους, που ενώνει και συνδέει το παρελθόν με το παρόν, οικοδομώντας ένα θαυμαστό μέλλον, για τον ξεχωριστό τούτο Ελληνικό Τόπο!

Ανηφορίζοντας στην Καστανιά φτάνουμε στο περίφημο Διάσελο από όπου απλώνεται μπροστά μας το οροπέδιο του Φενεού.

Διαδρομές:  Ζήρεια

Η Ζήρια, το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου, βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Πελοποννήσου και οι κορυφές της σχηματίζουν ένα πέταλο: το δυτικό τμήμα περιλαμβάνει την ψηλότερη κορυφή, (2.376μ.) και το ανατολικό τις κορυφές Χιόνι (2.117μ.) και Ντούσια (2.086μ.). Το νότιο όριό της είναι η λίμνη Στυμφαλία -την χωρίζει από τον Ολίγυρτο- και το δυτικό της η κλειστή κοιλάδα του Φενεού και ο ποταμός Όλβιος- την χωρίζει από την Ντουρντουβάνα. Η αρχαία ονομασία του όρους ήταν Κυλλήνη και ονομάστηκε έτσι από τις κοιλότητες του εδάφους (δολίνες). Ήταν όρος αφιερωμένο στον Ερμή και στην άκρη του κάμπου της Ζήριας, ΒΑ της κορυφής, υπάρχει σπήλαιο, όπου θεωρείται ότι ήταν το μυθικό άντρο, όπου μεγάλωσε ο Ερμής. Στη Ζήρια υπάρχουν εκτεταμένα δάση κωνοφόρων και έχουν καταγραφεί αρκετά ενδιαφέροντα είδη αγριολούλουδων.

See More

X
Μετάβαση στο περιεχόμενο